τηθελάς

ὁ, Α

ο τηθελλαδοῡς*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει σχηματιστεί από τη λ. τηθή «γιαγιά» με υγρό ένθημα -λ- και κατάλ. -ᾶς (πρβλ. τηθαλλαδοῦς, τηθαλώδης)].